IMMIGRANT SONG
Büyük usta Yaşar Kemal, yaşadığımız toprakları hepimize yeniden armağan ediyor. Denizlerinden adalarına, dağlarından ovalarına, göllerinden ırmaklarına, ormanlarından çiçeklerine, kelebeklerinden arılarına, güneşinden yıldızlarına ve en önemlisi insanlarına, Türk’ünden Rum’una, Ermeni’sinden Çerkez’ine, Kürt’ünden Yahudi’sine ve gelmiş geçmiş hepsine…
Bir kocaman yürek ki, tümünü kucaklayabilsin, hepsi birlikte yaşayabilsin diye bizlere armağan ediyor bu toprakları yazdığı destansı romanıyla.
İLK KİTAP
FIRAT SUYU KAN AKIYOR BAKSANA
Bir tek insan ne kadar acı çekerse bütün insanlar o kadar acı çekiyor demektir. Bir insanla birlikte bütün insanlık öldürülmüyor mu? Savaşa karşı savaşmak, öldürmeye karşı öldürmeden savaşmak bu toprakların yarattığı en güzel düşünce olmuştur. Yüzlerce, binlerce yıl bu topraklardaki insanlar savaşmamışlardır. Sonra, sonra da başka kavimler gelmişler Mezopotamya ya, bütün iyilikleri, güzellikleri, bütün güzel düşünceleri yakmış yıkmışlar, savaş, çirkinlik tohumlarını bu topraklara atmışlardır.
“Dünyada kişi için doğup büyüdüğü yeri kaybetmekten daha büyük bir acı olamaz.”
Bu sözleri M.Ö 431 yılında Euripides söylemiş, söylemişte bu büyük acının önüne geçebilmek mümkün olmuş mu? Savaşlar, göçler, tehcirler, sürgünler, esaret ve zorunlu ikametler milyonlarca insanı yaşadığı topraklardan ayırmış, büyük acılarla yaşamaya mahkûm etmiştir.
Belki benim ve benim ailemin de Akdeniz’e bir kısrak başı gibi uzanan bu ülkeye gelerek yerleşmesiyle başlayan acıların bu günlere kadar şekilden şekle girerek devam etmesi bunları düşünmeme neden oldu.
Benim ailemde bir değil iki ada hikâyesi vardır, Girit’te başlayıp Kıbrıs ile devam edecek olan bu iki adanın öyküsünde ki büyük benzerlikler geçmişten bu güne yaşanılanları daha da güzel anlatacaktır. Okumaya devam et →